Winter. Maanden met de uitnodiging in zich voor verstilling, reflectie en bezinning. Moeder Natuur doet het voor. De grond is bevroren, dieren doen een winterslaap en de narcissen laten zich zelfs in de potten bij de bloemist nog niet zien. Met januari als stralend winterslaaphoogtepunt.
Of dieptepunt, want zo ervaren velen de maand januari. We willen doorrrr. Hebben nieuwe doelen, briljante plannen en ongeduldige acties. Ik doe vrolijk mee. Heb ik vast ergens van een businesscoach geleerd. En hé, als we die tijd een beetje kunnen versnellen dan is alles ook zo weer “normaal”.
Maar ik wil helemaal niet doorrrr. Ik wil lummelen, aanprutsen en mijn gedachten doelloos rond laten zwerven. Ik hou van deze tijdloze tijd en voel elk jaar het verlangen om van half december tot half februari onder de radar te duiken. Echt gelukt is dat me dat nog nooit.
Een tijdje terug las ik dat de zomer die wij als rustperiode kiezen vooral voor mannen de perfecte rusttijd is. Wij vrouwen mogen deze juist in de wintermaanden nemen. Terwijl ik las, voelde ik ergens woordeloos diep van binnen een oeroud verlangen zich roeren.
Dit jaar luister ik naar Moeders. Ik neem de tijdloze, lege tijd van januari terug! Ik bombardeer januari tot opruimmaand. Een beetje met de botte bezem, een beetje Marie Kondo en een beetje van mijn eigen rituelen.
De zelfhulpboeken die al jaren niet zijn gelezen gaan in een doos voor de kringloopwinkel. Oude notitieboeken bedank ik voor de inzichten die ze mij gaven. En met het besef dat ik sommige woorden nu vaak genoeg herhaald heb brand ik deze ritueel in een vuurtje op tot witte rook. Net zoals de gedachten, meningen en lessen die ik in 2020 wil achterlaten.
Snuffelend aan oude stofjes van mijn moeder zuiveren mijn tranen het verdriet en gemis. De basisschooltekeningen van mijn dochters gaan met een weemoedige liefdevolle glimlach weer terug in de herinneringenkist. De in een vergeten hoekje teruggevonden verf, kwasten en tekenspullen nodigen juichend uit tot nieuwe creativiteit.
Mijn gedachten worden helderder. Wat mag er blijven in 2021 en waarvan neem ik afscheid? Waarvoor durf ik voor te gaan? Waar zit mijn plezier? Waar zit mijn verlangen? Ik schrijf, schrap en begin weer opnieuw. Het mag. Er hoeft niks definitief. Ik heb de tijd.
Welkom tijdloze lege mijmermaand.