“Ja, dat kennen we hè, daar heeft zij veel last van.” zegt moeder meewarig, haar dochter terloops aankijkend. Dochter kijkt me van onder haar lange bruine pony schuchter aan en schenkt me een verlegen, gegeneerd glimlachje. Haar ogen lachen niet mee. Ik voel een steek in mijn hart, een stomp in mijn maag en wil roepen. Nee! Sensitiviteit is geen last!
Het is geen juk dat je de rest van je leven mee moet dragen. Alsof je de verkeerde genen hebt getroffen, de pechprijs hebt gekregen of alle toffe karaktertrekken al vergeven waren toen jij geboren werd. Het is overigens ook geen elite karaktertrekje dat je verheft boven het gepeupel, de gevoelloze gemiddelde mensch.
Sensitiviteit is een karaktertrek. Het is. Punt.
Je merkt meer op en doet daar vervolgens meer mee. Je verwerk die prikkels, buiten en binnen jezelf, diepgaander. In denken, voelen en ervaren. Door verbanden te leggen, nieuwe mogelijkheden te zien, te voelen wat iets met jou doet, maar ook wat het (mogelijk) met de ander of de situatie doet. Door dat dan weer te analyseren en te evalueren, de lege gaten in te vullen, steeds zoekend naar of het klopt. Of het oké is. Of het goed voelt. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor jouw directe omgeving. Want je neemt in jouw verwerking en overwegingen altijd het sociale aspect mee.
Je leert door te verwerken, door te ervaren.
Jij staat continue open voor de ervaring van nieuwe leermomenten. Het maakt dat je intens leeft, inclusief groeipijnen. Maar ook dat je bedachtzamer bent, vooral in nieuwe situaties, omdat je eerst zeker wil weten dat het goed voelt, of het klopt, of je alles voldoende hebt kunnen duiden. Maar het maakt ook dat je vanuit levenslust en aangewakkerd enthousiasme ook heel uitbundig kunt reageren, omdat je het direct voor je ziet en voelt hoe gaaf iets zou kunnen zijn.
En ja, de prijs die je hiervoor betaald is die van over- of onderprikkeling, waar je ook de last intens van ervaart. Het maakt dat je soms (te) emotioneel reageert, dat je jezelf verstopt of dat je stiller en voorzichtiger wordt. Maar dat zijn mogelijke gevolgen. Omdat jij nog niet leerde hoe je met die overweldigende gevoelens omgaat, jij je vergelijkt met mensen die anders in elkaar zitten of geleerd hebt om jezelf te vermannen.
Ik weet zeker dat jij diep van binnen niet zoekt naar meer rust. Jij wilt juist meer energie en plezier. Voelen dat je leeft! Jij wilt door!
Ik praat nog even met moeder en dochter. Vertel heb dat ik een e-book schreef over sensitief talent. Moeder neemt de informatie aan en neemt dochter snel mee. Naar een neutraal onderwerp. Ik voel de onmacht, de bescherming en de liefde in deze beweging. Weg van hier, van het ongemak en van de gedachte dat haar dochter te teer is voor het leven. Mijn hart laat een stille, warme traan rollen.
En daarom doe ik wat ik doe.
Omdat jouw sensitiviteit niet het probleem is. En omdat ik geloof dat de maatschappij wel meer pure, enthousiaste en creatieve mensen kan gebruiken. Want als zij doen waar zij gelukkig van worden, dan heeft dat een wauw-effect op de hele omgeving.
Wil jij eens sparren over jouw sensitieve talenten? Onderzoeken hoe jij meer jou de wereld in kan sturen? Plan dan hier jouw kosteloze Doorbraakgesprek.